….Sa herë shkoj unë atje përlotem. U premtova se do të vij bashkë më Invën në një koncert të madh. Unë shkrova dhe një këngë për Gjakovën. Isha borxhli për të shkruar në këtë qytet. Bashkë me korin e madh të qytetit. Mu kujtua nëna ime që sa herë e merrte malli për Gjakovën dhe bënte pite ose kulpite siç i thonë në Gjakovë, ajo gjithmonë qante dhe pitja përzihej me brumë, ujë dhe me lotët e saj. Edhe mu bashkë me të më dilnin lotët. Ajo ishte pite magjike, “lulzon fusha, lulzon mali bukuri ka ra në sevda për atë këngë më ka marrë malli…”. Ndërsa në Gjakovë unë fillova fill pa orkestër me këngë “…lulzon fusha, lulzon mali bukri, ka ra në sevda”. Këtu ishin brumi i melodisë që mora nga kënga e nënës, por unë në këtë koncert shtova edhe diçka tjetër “…moj Gjakovë sa m’ka marrë malli, iket këngë du me ta këndu …”, edhe më pas futet kori bashkë me Invën. Ishte diçka e jashtëzakonshme. Unë jam gjakovar dhe e kam nder që jam prej atij qyteti dhe e dua aq shumë sa nuk ka fjalë me e thanë….
Këtë dashuri të madhe për vendlindjen, artisti madh e ka shprehë edhe me këngën që ia dedikoi vendlindjes e të cilën e interpretoi për herë të parë në Gjakovë sëbashku me të bijen, artisten e madhe Inva Mula.
Këngë për Gjakovën
(Avni Mula)
Lulzoi fusha, lulzoi mali
Bukuri ka ra n’sevda.
Moj Gjakovë, sa m’ka marrë malli!
Nji këtë kangë du’ me t’a knu-e.
Shpresat ka mote
Kanë marrë arratinë.
Sa ditë kanë mbetur
Të hapura? – Nuk di.
Malli për ty
Më vranë në shpirt.
Kangët e ambla
Plot melodi.
Ref.:
Vitet kalojnë
Dhe s’kthehen ma
Buz’qeshja m’lindë
Me mall plot.
Ka hapur zemrat
Dhe fole një shprese
Larg nga Çabrati
Gjakovën përshëndet.
Tani unë erdha
Se malli m’kish marrë.
Dy fjalë me juve
Unë do t’kuvendoj.
Nëpër rrugë, nëpër kalldrema
Këngët e zemrës kurr mos t’harroj.