Në numrin më të ri të revistës Gjakovapress, botohet intervista e gjatë për rrugëtimin e këngëtarit të hiteve, Shkëlzen Jetishi. Po shkëpusim një fragment….
Si lindi kënga “Ndal o jetë”, ishte dhuratë për vitin e ri apo planifikim i mëhershëm ?
Si temë, si fabul kështu më ka lind idea para një viti e gjysmë. Kam biseduar me tekstshkruesin Ramazan Çeka. Jo që ndjehem i vjetër, plak, si me thonë, por me të vërtet disa vite u bënë me aktivitete. E dinë edhe vet sa jemi bashkë në koncerte të ndryshme, në edicionet që janë mbajtur , në Top 10 të revistës Miss , që e ke organizuar, e shumë e shumë të tjera veprimtari . Dhe më lindi idea që vitet po shkojnë por njeriu gjithmonë ka me bë diçka, ka me dashuru, ka me punu, ka me krye një punë edhe ajo “Ndal o jetë”, është kërkesë dhe sinonim se: ndal se po dua, kam ende me bo, kam me dëshiru diçka, me ndërtu diçka…. Dhe ky ka qenë preteksti im që i kam thënë Ramazan Çekës me punu një këngë të tillë me këtë tematikë. Pastaj bisedova me autorin e muzikës Fatmir Lelën me të cilin kam pas edhe bashkëpunime tjera, sepse ka bërë edhe disa këngë për mua. Është njëri ndër muzicientët e rrallë që ka në Shqipërinë e Mesme. Rrjedh nga familja e njohur Lela. Gjithë familja kanë qenë muzicientë, këngëtar, instrumentist, autor këngësh e tekstesh. Ai e bëri këtë melodi pastaj bisedova me Shkëlqim Dulën dhe Arsid Çaushin për ta bërë orkestrimin dhe mendoj që doli një këngë e mirë. Synimi im ka qenë me sjellë një këngë qytetare për adhuruesit e mi. Tek kjo nuk është synuar ndonjë hit. Kjo thjesht është bërë për dëshiren time, sepse edhe Fatmir Lela është si autor i cili e njeh edhe shpirtin tim, e njeh edhe dëshirën, natyrën time. Ka qenë ky motivi që të bëhet një këngë thjesht qytetare, një këngë për shpirtin tim që edhe dëgjuesve të mi t iu pëlqei dhe të dëgjohet me andje. Mendoj që ka dal një këngë e bukur, është pëlqyer, kërkohet në valët e Radios, TV por edhe gjithandej e kanë pëlqyer të gjithë. Këtë nuk kam arrit ta bëjë videoklip, e kam realizuar tek RTV 21 edhe e kam kërkuar nga ata që ta editoj . Kam marrë edhe një mendim prej kolegëve të mi të cilët ishin at natë si: Manjolla Nallbani, Ilir Shaqiri, Dani, Sinani dhe gjithë ata e pëlqyen. Të gjitha kanë pas një “komerc” në vete kurse kjo është e pastër prej atij kompleksi. Është këngë me një natyrë thjesht qytetare.
Kjo këngë ka ardhur pas shumë hiteve tjera “Jam dorëzu”, “Parisin me ma fal me Gjakovën nuk e ndrroj”, “O Dukat” edhe kjo kënga “Hala jam”, edhe ajo është një këngë e bukur që ne e kemi dëgjuar edhe nga Violeta Zefi por ju i keni dhënë një ngjyrë akoma ndryshe. Po vazhdoni të mbaheni?
Po, me të thënë të drejtën unë vazhdimisht jam mundu me punu, me sjell këngë të reja, por, krahas saj ka qenë puna. E përmende këngën “Hala jam i mëparshmi” apo të tjera. Ato janë këngë të cilat janë të kënduara më parë por unë jam munduar që ti këndoj me atë natyrën time edhe aty ka qenë, mund them, suksesi dhe veçoria ime, sepse gjithmonë kur e kam marrë një këngë nuk jam mundu me e këndu sikur tjetri që e ka kënduar por t’ia jap natyrën time më mirë a më keq por të jetë këngë e natyres së Xenit.
I përmende vitet e shkuara dhe më riktheve para 35 vite tek koncertet Show me Xenin nëpër Kosovë?
Ato janë vite të paharruara sepse tash është vështirë të mendohen e lëre më të përsëriten. Ka qenë një periudhë e koncerteve, një periudhë shumë e vështirë për ne shqiptarët, pasi ishim ende nën okupimin serb. Por megjithatë ne kemi punuar dhe mendoj që ka qenë në përgjithësi në Kosovë një revolucion kulturor si në muzikën popullore ashtu folklorike. Gjakova në atë periudhë ka pas rreth 10 shoqëri kulturore artistike: Metaliku, ne kemi qenë si shoqëria Ganimete Tërbeshi, pastaj më parë ishte SHM Hajdar Dushi, Ereniku, e shumë të tjera. Fshatrat kanë pas shoqëritë e veta muzikore dhe repertori i tyre ka qenë i tëri në frymën patriotike, në frymën e muzikës së pastër shqipe. Këto ishin rreth viteve të 80-ta, ndërsa me kalimin e viteve, , në vitet e 90-ta u mbyllë RTP dhe filloi bastardimi i muzikës. Nëse të kujtohet, atëherë filluan tendenca tjera dhe ndikimet nga muzika që u zhvillua në Maqedoni, filloi orientalizmi i muzikes, ku ta di unë. Por ne, të them të drejtën, unë me Vllaznim Buxhovin, udhëheqës I orkestres e me Zenel Dolin, u munduam me i ndejt besnik muzikës së mirëfilltë. Mendoj që ia kemi arrit. Kur ishim tek ato vitet e koncerteve të “Xeni Shoë” ato janë vërtetë të paharrueshme. Unë shpesh i shoh në rrjete sociale apo “yutube” dhe vërtetë kënaqem me ato këngë, me ato prazantime që besojë i dhanë vrull karrieres sime…. (Intervista e plotë në numrin më të ri të revistes Gjakovapress nr. 134)
